- دلیل آوردن (رَ تَ)
استدلال کردن. ادلاء. استدلال. برهنه. (منتهی الارب). برهان آوردن. حجت آوردن:
ندارد کسی با تو ناگفته کار
ولیکن چو گفتی دلیلش بیار.
سعدی
ندارد کسی با تو ناگفته کار
ولیکن چو گفتی دلیلش بیار.
سعدی
معنی دلیل آوردن - جستجوی لغت در جدول جو
- دلیل آوردن
فرنودآوردن گواه ظوردن
- دلیل آوردن
سببٌ
- دلیل آوردن
Reason
- دلیل آوردن
raisonner
- دلیل آوردن
міркувати
- دلیل آوردن
mantık yürütmek
- دلیل آوردن
рассуждать
- دلیل آوردن
argumentieren
- دلیل آوردن
دلیل دینا
- دلیل آوردن
যুক্তি করা
- دلیل آوردن
อธิบายเหตุผล
- دلیل آوردن
kufikiri
- دلیل آوردن
推論する
- دلیل آوردن
추론하다
- دلیل آوردن
rozumować
- دلیل آوردن
להוכיח
- دلیل آوردن
beralasan
- دلیل آوردن
redeneren
- دلیل آوردن
razonar
- دلیل آوردن
ragionare
- دلیل آوردن
razonar
- دلیل آوردن
推理
- دلیل آوردن
तर्क करना
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
دلالت کردن. دال بودن. نشان بودن. نمودن: نیکی و بدی سال اندر جو پدید آید که چون جو راست برآید و هموار دلیل کند که آن سال فراخ سال بود. (نوروزنامه). شتربه گفت سخن تو دلیل می کند بر آنکه از شیر مگر هراسی و نفرتی افتاده است. (کلیه و دمنه).
مبرز و سطل و آلت تغسیل
همه بر خادمان کنند دلیل.
سنائی.
، راهنما کردن. راهبر کردن. بلد قراردادن:
چون که خرد را دلیل خویش نکردی
برنرسیدی ز گشت گنبد دوار.
ناصرخسرو.
مرد درین راه تنگ پی نبرد
گرنه خرد را دلیل و یار کند.
ناصرخسرو
مبرز و سطل و آلت تغسیل
همه بر خادمان کنند دلیل.
سنائی.
، راهنما کردن. راهبر کردن. بلد قراردادن:
چون که خرد را دلیل خویش نکردی
برنرسیدی ز گشت گنبد دوار.
ناصرخسرو.
مرد درین راه تنگ پی نبرد
گرنه خرد را دلیل و یار کند.
ناصرخسرو
